Şinasi Güneş
1.YORUM: Başlangıçta beyaz bir zemin üzerine ana renklerle nesnesel yapıdaki kemiklerin gölgelerini resmettim. Gerçeğin izdüşümünü yansıtarak yaşayan bir resimsel dizge oluşturdum. Bu aynı zamanda ironik bir dili de beraberinde getirdi. Bu serüvenin kökenine indiğimizde; işlevselliği yitirmiş kemikleri üç ana rengi kullanarak dönüştürüyorum. Geçmişimden kopartılan, sanat nesnesi haline dönüşen ( müdahale edilen ) kemiklerle düzenlemeler oluşturuyor ve de bu düzenlemelerin de resmini yapıyor, düzenleme ile resmi birlikte sunuyorum. Böylelikle nesne-resim-resim nesnesi ile ortaya çıkan şey düzenlemenin resme,resmin düzenlemeye dönüşümünün gelgitidir. En yalın haliyle kemikleri kullanarak, ölümfenomeni ile ilgili derin bir sorgulamyı da dışsallaştırmaktayım. Ölümü her dakika, her saniye hissederek ölümün üzerine gidiyor, kemikleri canlı renklerle boyayarak onları trajik ve de ürkütücü yanlarından kopartıp sevimli hale getiriyorum. Oyuncaklaşan kemikler, yaşama varlık nedenim olarak ortaya çıkıyor. Belki de yaşamın anlamsızlaştığı dünyada varoluşsallığıyla oyun içinde oyun olarak...
2.YORUM: Çalışmalarımda hayvanlara ait o son kalıntıları arayış esnasındaki karşılaşmalar heyecan ve coşkuyu içinde barındırmıştır. İşlevini yitirmiş olan bu artıkları biriktirmek çevreci bir duyarlılıkla örtüşen öznelleştirme eğiliminin bir parçasını oluşturmaktadır. Yeni bir hayatın kimliğine bürünen bu nesneler, rastlantısal bir yaşayıştan usa dayalı bir dönüşümsel sürece ilk olarak boya ile müdahale edilme sonucunda girmişlerdir. Yaşamsal bir konumdan çıkıp sanatsal bir nesneye dönüşen bu heykelsi formlar ile enstalatif çalışmalar üretilmiş olup aynı zamanda bunların fotografik ve resimsel açımlamalarına da girilmiştir. Sanatın her diline ait, her alanı kapsayan, tüm yaşamı kuşatan çalışmlarım(resim, heykel, yazı, fotoğraf, düzenleme v.b.) dünyevi olan ile tinsel olan arasında gidip gelen ben’imin yaşam ile diyaloğumdaki samimi olma ihtiyacımın bir uzantısıdır. Bu samimiyet çocukluktan itibaren süregelen rahatsızlığımın nedeni olan ölüm fenomeninde odaklaşmaktadır. Böylece felsefik tabulası apriorik bir nedensellikle devinen çalışmaların önü açılmıştır. Ta ki kendini olumsuzlayana kadar...
3.YORUM: 1990’larda kavramsal sanatın etkisinde başlayan çalışmalarımda iç kurumasını önlemek amacıyla düşünsel göndermelerin yanısıra duygusal titreşimlere de yer verilmiştir. Nitekim bir sonraki dönemde yer yer sezgisel boyuttaki çalışmalarımın denetimim dışına çıktığı olmuştur. Bunlar daha çok düşünsel dışavurumcu ve yeni romantik bir yapıda kendini göstermişlerdir. Tabii ki konseptual ağırlıklı düzenleme mantığı her zamn kendini hissettirmiştir ve bu alandaki son döneme ait tüm çalışmalarımın simule edilmiş varyasyonlarından oluşmaktadır. Burada tüm çalışmalarımı yıkan teorik bir anarşizan yapı geçiş aşaması olması itibariyle kullanılmaktadır. Yeni algılama düzeneklerinin oluşumu için bu geçiş aşaması şarttır.
Not: Bu yazı 1999’da Devlet Güzel Sanatlar Galerisi’nde gerçekleşen “Resim -Enstalasyon” Sergisinin katolog yazısı olarak yayınlanmıştır.
1.YORUM: Başlangıçta beyaz bir zemin üzerine ana renklerle nesnesel yapıdaki kemiklerin gölgelerini resmettim. Gerçeğin izdüşümünü yansıtarak yaşayan bir resimsel dizge oluşturdum. Bu aynı zamanda ironik bir dili de beraberinde getirdi. Bu serüvenin kökenine indiğimizde; işlevselliği yitirmiş kemikleri üç ana rengi kullanarak dönüştürüyorum. Geçmişimden kopartılan, sanat nesnesi haline dönüşen ( müdahale edilen ) kemiklerle düzenlemeler oluşturuyor ve de bu düzenlemelerin de resmini yapıyor, düzenleme ile resmi birlikte sunuyorum. Böylelikle nesne-resim-resim nesnesi ile ortaya çıkan şey düzenlemenin resme,resmin düzenlemeye dönüşümünün gelgitidir. En yalın haliyle kemikleri kullanarak, ölümfenomeni ile ilgili derin bir sorgulamyı da dışsallaştırmaktayım. Ölümü her dakika, her saniye hissederek ölümün üzerine gidiyor, kemikleri canlı renklerle boyayarak onları trajik ve de ürkütücü yanlarından kopartıp sevimli hale getiriyorum. Oyuncaklaşan kemikler, yaşama varlık nedenim olarak ortaya çıkıyor. Belki de yaşamın anlamsızlaştığı dünyada varoluşsallığıyla oyun içinde oyun olarak...
2.YORUM: Çalışmalarımda hayvanlara ait o son kalıntıları arayış esnasındaki karşılaşmalar heyecan ve coşkuyu içinde barındırmıştır. İşlevini yitirmiş olan bu artıkları biriktirmek çevreci bir duyarlılıkla örtüşen öznelleştirme eğiliminin bir parçasını oluşturmaktadır. Yeni bir hayatın kimliğine bürünen bu nesneler, rastlantısal bir yaşayıştan usa dayalı bir dönüşümsel sürece ilk olarak boya ile müdahale edilme sonucunda girmişlerdir. Yaşamsal bir konumdan çıkıp sanatsal bir nesneye dönüşen bu heykelsi formlar ile enstalatif çalışmalar üretilmiş olup aynı zamanda bunların fotografik ve resimsel açımlamalarına da girilmiştir. Sanatın her diline ait, her alanı kapsayan, tüm yaşamı kuşatan çalışmlarım(resim, heykel, yazı, fotoğraf, düzenleme v.b.) dünyevi olan ile tinsel olan arasında gidip gelen ben’imin yaşam ile diyaloğumdaki samimi olma ihtiyacımın bir uzantısıdır. Bu samimiyet çocukluktan itibaren süregelen rahatsızlığımın nedeni olan ölüm fenomeninde odaklaşmaktadır. Böylece felsefik tabulası apriorik bir nedensellikle devinen çalışmaların önü açılmıştır. Ta ki kendini olumsuzlayana kadar...
3.YORUM: 1990’larda kavramsal sanatın etkisinde başlayan çalışmalarımda iç kurumasını önlemek amacıyla düşünsel göndermelerin yanısıra duygusal titreşimlere de yer verilmiştir. Nitekim bir sonraki dönemde yer yer sezgisel boyuttaki çalışmalarımın denetimim dışına çıktığı olmuştur. Bunlar daha çok düşünsel dışavurumcu ve yeni romantik bir yapıda kendini göstermişlerdir. Tabii ki konseptual ağırlıklı düzenleme mantığı her zamn kendini hissettirmiştir ve bu alandaki son döneme ait tüm çalışmalarımın simule edilmiş varyasyonlarından oluşmaktadır. Burada tüm çalışmalarımı yıkan teorik bir anarşizan yapı geçiş aşaması olması itibariyle kullanılmaktadır. Yeni algılama düzeneklerinin oluşumu için bu geçiş aşaması şarttır.
Not: Bu yazı 1999’da Devlet Güzel Sanatlar Galerisi’nde gerçekleşen “Resim -Enstalasyon” Sergisinin katolog yazısı olarak yayınlanmıştır.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder